Yok özlüyorsan araymışta
Yok Seviyorsan söyleymişte
Mış mış... :(
Şimdi hemen konuya giriyorum.
Uzuuunnnn zamandır benimle görüşmek isteyen birisi vardı. Ama koşullar uygun olamadığından hep reddettim (uzun zamandır dediğim 2005 Ocak ayından bu yana) sürekli değil tabi. Önce hayatımda birisi olduğu için reddettim. sonra benim ilişkim bitti. Ayrılıktan 1,1.5 yıl sonra bir şekilde karşılaştık ve ben aradaki arkadaşa görüşmek istediğimi söyledim. Geç kalmışım... Öyle söyledi arkadaşım. Neyse Uzatmadım aradan 1,2 yıl geçti arkadaşım Şahsın benimle görüşmek istediğini söyledi. Hayır dedim... Çok sonra nişanlandığını duydum... (İçimden kıskanmadım dersem yalan olur ;) Neyse aylar sonra arkadaşım bu şahsın benimle görüşmek istediğini söyledi. Hadi canım dedim O evlenmedi mi? derken ayrıldığını duydum. Kısmet... diye geçirdim içimden belki kaderimiz birdir ( Hııı ne demezsin çok bir ) Neyse önce düşünmeden kabul ettim tamam dedim bu defa görüşelim artık. Telefonu kapar kapamaz içimi sıkıntı kapladı. Bir yerde okumuştum bir karar verirken sakin değilseniz sıkıntı oluyorsa bu yanlış karar diyordu. Sanki her okuduğuma riayet edermiş gibi buna inandım arkadaşımı arayıp hayır dedim.Evliliğin eşinden yeni dönmüş birisi nasıl hemen etrafına bakabilir. Nasıl başka insanlarla ilgilenebilir dedim.Küstüm işte oynamıyorum... Neyse arkadaşımda bana hak verince bundan cesaretle daha emin hayır dedim. Neyse aylar sonra bana (Çocuk oyuncağına çevirmişken işi ) Bu kişiden bahsedilence tamam dedim. Görüşmeye hazırım. :) Ne oldu dersiniz :) tabiki hayır karşı taraftan geldi. Daha doğrusu arkadaşım olmaz dedi ama nedenini açıklamadı. Sonunda etraftakilerinde gazına gelerek cesaretimi toplayıp ben aradım ... Allahım nasıl böyle birşey yaptım. Açmadan kapattım :( 2 hafta sonra yani bugün kendi verdiğim kararla aradım. akşam dönüş yaptı. Havadan sudan konuştuk falan derken ilişkisi olduğundan bahsetti. :( Ben konuya giriş yapamamışken :( Offfff çok utandım çoookkkkk halada utanıyorum... Demem o ki aramayın sormayın Gerçekten kader birliğiniz varsa o sizi bulacaktır. Bazende hayır demeden önce bir kez daha düşünün. Bunun son şansınız olabileceğini unutmayın...
Offfffffffffffff ama ben çok utanıyorum hala :(
Yok Seviyorsan söyleymişte
Mış mış... :(
Şimdi hemen konuya giriyorum.
Uzuuunnnn zamandır benimle görüşmek isteyen birisi vardı. Ama koşullar uygun olamadığından hep reddettim (uzun zamandır dediğim 2005 Ocak ayından bu yana) sürekli değil tabi. Önce hayatımda birisi olduğu için reddettim. sonra benim ilişkim bitti. Ayrılıktan 1,1.5 yıl sonra bir şekilde karşılaştık ve ben aradaki arkadaşa görüşmek istediğimi söyledim. Geç kalmışım... Öyle söyledi arkadaşım. Neyse Uzatmadım aradan 1,2 yıl geçti arkadaşım Şahsın benimle görüşmek istediğini söyledi. Hayır dedim... Çok sonra nişanlandığını duydum... (İçimden kıskanmadım dersem yalan olur ;) Neyse aylar sonra arkadaşım bu şahsın benimle görüşmek istediğini söyledi. Hadi canım dedim O evlenmedi mi? derken ayrıldığını duydum. Kısmet... diye geçirdim içimden belki kaderimiz birdir ( Hııı ne demezsin çok bir ) Neyse önce düşünmeden kabul ettim tamam dedim bu defa görüşelim artık. Telefonu kapar kapamaz içimi sıkıntı kapladı. Bir yerde okumuştum bir karar verirken sakin değilseniz sıkıntı oluyorsa bu yanlış karar diyordu. Sanki her okuduğuma riayet edermiş gibi buna inandım arkadaşımı arayıp hayır dedim.Evliliğin eşinden yeni dönmüş birisi nasıl hemen etrafına bakabilir. Nasıl başka insanlarla ilgilenebilir dedim.Küstüm işte oynamıyorum... Neyse arkadaşımda bana hak verince bundan cesaretle daha emin hayır dedim. Neyse aylar sonra bana (Çocuk oyuncağına çevirmişken işi ) Bu kişiden bahsedilence tamam dedim. Görüşmeye hazırım. :) Ne oldu dersiniz :) tabiki hayır karşı taraftan geldi. Daha doğrusu arkadaşım olmaz dedi ama nedenini açıklamadı. Sonunda etraftakilerinde gazına gelerek cesaretimi toplayıp ben aradım ... Allahım nasıl böyle birşey yaptım. Açmadan kapattım :( 2 hafta sonra yani bugün kendi verdiğim kararla aradım. akşam dönüş yaptı. Havadan sudan konuştuk falan derken ilişkisi olduğundan bahsetti. :( Ben konuya giriş yapamamışken :( Offfff çok utandım çoookkkkk halada utanıyorum... Demem o ki aramayın sormayın Gerçekten kader birliğiniz varsa o sizi bulacaktır. Bazende hayır demeden önce bir kez daha düşünün. Bunun son şansınız olabileceğini unutmayın...
Offfffffffffffff ama ben çok utanıyorum hala :(
6 yorum:
Hay Allah, insan bazen istemeden ya da ne bileyim işte ne olduğunu anlamadan hareket ediyor, ondan sonra da kendi kendini yiyip bitiriyor.
Naçizane önerim, kendine artık kızma. Olayı olduğu gibi kabul et, olmuş bir kere işte ne yapalım yani?
Umarım karşına senin kadar iyi niyetliolan ve seni kırmayıp incitmeyecek biri çıkar.
Sevgiler.
İyi dileklerin için çookkkk teşekkür ediyorum... Aslında acelem yok (:P) sadece acaba kader mi diye düşünüp herekete geçtim. Geçmez olaydım:P dutaydım gendimi arama diyeydim :) Neyse hayırlısı olsun diyeceğiz. Bu arada iyi niyetli olduğumu düşünmeniz ayrıca mutlu etti beni. sevgiyle kalın...
ama şimdi ben buna sabah sabah çok güldüm dersem bana kızar mısın? :) Şaka bi yana, çocuk oyuncagına dönmüş olaydan kime ne hayır gelirki. Üzülme, vaktinden önce çiçek açmaz diye bi laf vardır bizim buralarda :) akışına bırak ama kader ayagına gelince de olmaz diyerek kestirip atma. karsına cıkanları önce dinleyerek karar ver bana kalırsa..
sevgilerle:)
Aslında sadece tesadüflerin bizi bir araya getirdiğini düüşnmek istedim. Öyle olmadığını tecrübe ettim :)
Kendini uzme seninki gibi bir olayda benim basimdan gecti ve 8 yillik evliyim simdi, gecen 5 yilima yaniyorum neden aramadim daha once diye:)) Simdi aradin diye kendine kiziyorsun ama aramasaydin, niye aramadim diye kizacaktin kendine. Hiiicccc takma kafana:) Gun bugundur, bugununu yasa:))
Çok teşekkür ederim Mevlüde :) evet şu an iyiki yapmışım diyorum. Yoksa hep acabalarım olacakti. Şimdi Rabbim her iki tarafada herşeyin hayırlısını nasip etsin :)
Yorum Gönder