31 Ağustos 2012 Cuma

Sonunda Bende Yaptım…




Sonunda ben Diyetisyene gittim…  Şu ana kadar hep sağdan soldan duyduğum diyetleri uyguluyor; İnternetten faydalanıyordum. Sürekli aklımdaydı gitmek ama hep erteliyordum. Gidince ne olacak? Klasik; kibrit kutusu büyüklüğünde peynir, 5 ad zeytin, 1 dilim ekmek, ara öğünler atlanmayacak, günlük 2.5 , 3 lt. su içilecek spor yapılacak vs. bunları bende biliyorum diyordum. Ne gerek var gitmeye diye düşünüyordum. Kendim başarabilirim, başarmalıyım diyordum. Ama öyle olmadığını gördüm.

Sonunda gittim. Sıram gelmeye yakın neden bilinmez aldı beni bi heyecan J  çok saçma biliyorum neyse sonra derin bir nefes alıp girdim. Sanırım heyecanlı olmaktan ziyade kilomdan utanıyordum hatta kendimden.

Metabolizma yaşım 37 çıktı L oysa ben daha 30 yaşındayım. En çokta buna canım sıkıldı. Ama durmak yok, tam gaz devam. Vermem gereken kilo 8-10 arası L

 İnşallah başaracağım… hatta başaracağız…

Şimdi verdiği öğün listesini paylaşmak yerine orda öğrendiğim sizinle paylaşmak istediğim faydalı olabileceğini düşündüğüm birkaç bilgi vermek istiyorum. ( oy anam oy ne uzun cümle oldu :)

ü  Ekmek olarak kepek ekmek yerine tam tahıllı ekmek, Çavdar ekmeği gibi ekmekler tercih edilmeli dedi. Kepek ekmeği kansızlık yapıyormuş bu da istenilen bir şey değil.

ü  Soda yasak dedi mesela çok şaşırdım normalde uzmanlar televizyonda günde 1 şişe içilmesini doğru bulduklarını belirten açıklamalar yapıyordu. Doktorum sodanın ödem tuttuğunu söyledi.

ü  Ara öğünlerde içmeme izin verdiği kahve için mutlaka kremasız ama sütlü olmalı dedi. Sütsüz olmazmış çünkü sütsüz kahve (nescafe ya da Türk kahvesi fark etmez) kilo yapmasa da metabolizmayı yavaşlatıyormuş.

ü  Sulu yemeklerin suları rejim sırasında asla içilmemeliymiş oysa ben ne zaman rejime başlasam yaptığım ilk şeylerden biridir yemeklerin suyunu daha çok tüketmek. Artık yok ;)

ü  Günde 40 DK. Yürüyüş yapılacak ama aç karnına yapılan sporun pek faydası olmaz dedi. Yemekten 2 saat sonra ( aklımın bir köşesine yazdım. J

ü  Mantar, domates rejim yapanların dostuymuş fazla fazla yiyebileceğimi söyledi.birde haşlanmış, közlenmiş sebze kısmında serbest bıraktı.

ü  Ancak Mısır, patates, Pirinç yasaklar listesinde başı çekiyor. Hiçbir şekilde kabul değil. ( esmer yada siyah pirinçte dahil. Açıkçası buna üzüldüm çünkü biz yemek kültürümüz olarak neredeyse her yemeğin yanına pilav yaparız.) onun yerine bulgur pilavına müsade var.

ü  Ay dur dur unutuyordum  J    birde turşuyu yasakladı kilo alımını kolaylaştırırmış. L oysa ben turşuyu çok severim. ,

ü  Sürecin başında şeker ve şekerli gıdalar; cips,kola,kurabiye,kek,kızartma,kavurma,hamur işleri,börek,pasta yasak. Kilo verildikçe sağlıklı bir şekilde hayatımıza tekrar girecekler :D

ü  Domates, biber,salatalık söğüş salata SINIRSIZ :D :D :D

ü  VE EN ÖNEMLİSİNİ SONA SAKLADIM… ASLA ASLA PES ETMEYİN! İlk başlarda aksatma,sıkılma çok normal. Hele bir süre hiç aksatmadan denilenleri yapıp kilo veremezseniz yine pes etmeyin.

Rejime başlamadan önce bir boy bir portre fotoğrafımı çektim J öncesini ve sonrasını görebilmek adına. Birde yediğim içtiğim her şeyi tek tek yazdığım bir defter edindim kendime. Ev işleri dahil yaptığım hareketleri de yazıyorum :P

 

BİZ BU İŞİ BAŞARACAĞIZ…

 

Süreci sizinle paylaşacağım ;)

12 Ağustos 2012 Pazar

ameliyat oldum...

oldu da bitti maşallah...
Bu yılın ilk yarısı zor geçti benim için... sağlık sorunum nedeniyle...
Mart ayında korkunç bir karın ağrısıyla hastaneye gittiğimde öğrendim yumurtalık kistim varmış. bunu öğrenebilmek için 4 hastane dolaştım araştırma hastranesinde apandisit bulgusuyla ameliyata alınmak üzereydim ki ultrasonda kistim göründü... sonra sıkıntılı günler başladı...
 öncelikle tam 3 ay gitmedik hastane değiştirmedik doktor bırakmadım kistim 5 cm idi her gittiğim doktor ameliyat dedi.. sadece bir tanesi kapalı ameliyat ederim dedi ama bu sırada kistim 8 cm olmuştu.

neyse laparoskopi denilen kapalı ameliyatı olmaya karar verdim. gelgelelim ameliyat umduğum gibi olmadı.

 Laparoskopi ile başlanan operasyon sırasında umulmadık bir gelişme yaşanmış... (doktorumun yalancısıyım cihaz bozulmuş  :(   ) kanama başlamış durduramamış bu yüzden açık ameliyata geçmiş normalde 1 saat sürmasi beklenen ameliyatım tam 5 saat 10 dk. sürmüş.

 Ayıldığımda çok kızdım doktoruma başka birşey düşünemedim önce kapalı olacaktım ne olmuş olabilirdi de cihaz bozulurdu. beceremedim diyememişti de diye düşündüm...  yan yatakta yatan hasta benden önce ameliyat olmuştu. onunkisi kapalı olmuştu. ben ayılmaya çalışırken o çoktan ayılmış normal düzenine dönmüştü. ertesi sabah çok canlı bir şekilde taburcu oldu ( çok kıskanmıştım onu ) ben bir kaç gün daha yattım hastanede. o kadar narkozu atmam kolay olmadı. ha bire kustum... o kadar yorgun hissediyordum ki bir türlü yataktan çıkmak istemiyordum. hemşire sondayı çıkarmak istediğinde şiddetle karşı çıktım . bunu kendi başıma yapabilecek kadar güçlü hissetmiyordum kendimi.onlar ise ısrarla yataktan çıkmam yürümem gerektiğini söylüyorlardı. ancak bu şekilde iyileşebilirdim. neyse 2. gün 1 defa altı üstü 10 adım 3. gün 20 -25 adım atarak çıktım yataktan bir de sadece tuvalet ihtiyacı için onun dışında asla çıkmadım çıkamadım o kadar yorgun hissediyordum ki anlatamam.

 Neyse 4. gün evimdeydim hiç taburcu edilmek istemedim. orda kendimi daha güvende hissediyordum acil bir durum olsa hemen müdahale edebileceklerdi. ama evde bunun olma ihtimali düşüktü. annemse bir an evvel eve gitmek istiyordu. onun içinde zordu koltuk tepesinde geçen geceler...

Eve geldiğimde ağrılarım devam etti ha bire ağladım durdum. yataktan çıkmayı reddettim.  bir hafta sonra doktorumunda izniyle bodruma geldim. ailem burdaydı. burda daha iyi bakılırdı bana. burdada ağrılarım azalmak bilmedi. Kimileri bunu nazımdan yaptığımı düşündü. Süreç çok normaldi bir günde iki ameliyat olmuştum. Kimi beni anlamaya çalıştı (Ağrı eşiğim düşüktür benim. iğne batsa feryad ederim elimde değildir. çok canım yanar. kendimi çok zorlarım ama elimde değildir dayanamam.) işte buna yordular bense ölüyordum ağrıdan . 2. hafatyı atlaşmışken devam eden ağrılardan işkillenmeye başladım. ama çevremdekiler normal olduğunu söylediler. kimisi ben ne ameliyatlar geçirdim kızım senin gibi nazlanmadım ilk haftadan sonra işime gücüme döndüm diyorlardı. işte içimi acıtan bunlardı kimseyi inandıramıyordum. ağrılarımın gerçek olduğuna keşke naz yapıyor olsaydım. 3. haftanın sonuna yaklaşırken ( yatarken , kalkarken, otururken ölüyordum ağrımdan yatakta sağa sola dönmek ölümdü benim için )ablam durumun önemini farketti ve beni doğruca hastaneye kendi doktoruna götürdü.

Dokotor ultrasonda göbek deliğimin hemen altında 4 cmlik şiş farketti radyolojiye yolladı inceleme sonucu göbek fıtığı dedi cerrah çok acil almamız lazım dedi. dünya başıma yıkılmıştı. henüz 1 ayı tamamlamadan tekrar ameliyat olma fikri kahretmişti beni. çok kızdım çevreme beni anlamadılar ben naz yapmıyormuşum. doktora kızdım beceremedi 5 saat sürdü o kadar narkozu çıkarırken zorlanmıştım ve bu göbek fıtığına neden olmuştu. anneme kızmıştım çünkü bana iyi, bakmamıştı. yoksa neden böyle olsundu ki..... böyle böyle kendime çevreye kızrken ablam beni başka doktora götürdü bir tanesiyle yetinmedi. o da kas yırtığı dedi. fıtık değil. HAYDAAAA  buna çok sevinmiş olmakla beraber ( ameliyatsız kendi kendine geçermiş) şimdi ben hangisine inanayım. iki aynı branştan doktor farklı teşhisler... sonra 3. doktora gittim o da kas yırtılması dedi OHHHH çok şükür rahat bir nefes aldım .Şimdi daha iyiceyim Ameliyat olalı neredeyse 35 gün oldu ağrılarım gittikçe azalıyor.

      Şimdi uzuuunnnn lafın kısası... :)  neden bu kadar uzattım bilmiyorum ama. aneliyat olmamışlara bir kaç tavsiye doktorunuza güvenin bu çok önemli güvenemiyorsanız tekrar tekrar düşünün.
      Ameliyata kararı varsa emin olmak için bir başka doktora daha gidin.
      Ameliyat sonrası elinizden geldiğince ve ameliyat ortopedik değilse bol bol yürüyün. Ne kadar çabuk yürümeye başlarsanız o kadar çabuk iyileşirsiniz...
      Kendimi iyi hissediyorum iyileştim diyip ağır işlere kalkışmayın. ağırlık taşımayın.
      Hep şükredin....     :)))))))  sevgilerle